Перайсці да зместу

Таганрогскі заліў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Таганрогскі заліў
руск. Таганрогский залив, укр. Таганрозька затока
46°54′00″ пн. ш. 38°10′00″ у. д.HGЯO
Краіны
ТыпЗаліў 
Плошча5 600 км²
Аб'ём25 км³
Сярэдняя велічыня прыліва4,9 м
Салёнасцьда 11,2 
Празрыстасцьда 2 м м
УпадаюцьДон, Кальміўс, Міус, Ея 
Таганрогскі заліў (Еўрапейская частка Расіі)
Таганрогскі заліў
Таганрогскі заліў (Украіна)
Таганрогскі заліў
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Таганро́гскі залі́ў[1] (руск.: Таганрогский залив, укр.: Таганрозька затока) — заліў у паўночна-ўсходняй частцы Азоўскага мора, з’яўляецца яго найбуйнейшым і найбольш ізаляваным залівам.

Таганрогскі заліў аддзелены ад мора косамі Доўгая і Беласарайская. Даўжыня заліва складае каля 140 км, шырыня каля ўваходу 31 км. Мае вельмі роўны рэльеф дна. Яго сярэдняя глыбіня складае 4,9 м, аб’ём 25 км³. Плошча Таганрогскага заліва 5600 км². У заліве Пясчаныя астравы[2].

У Тагарогскі заліў упадаюць рэкі Дон, Кальміўс, Міус, Ея.

Парты: Марыупаль (Украіна), Таганрог і Ейск (Расія).

  • Таганро́гскі залі́ў // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 392. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Таганро́гский зали́в // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 464. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
  • Таганро́гский зали́в // Энциклопедический географический словарь (руск.). — М.: РИПОЛ классик, 2011. — С. 653. — 800 с. — (Словари но­вого века). — 5 000 экз. — ISBN 978-5-386-03063-6.
  • Таганро́гский зали́в // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 166. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)